krzyczeć

krzyczeć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa, krzyczećczę, krzyczećczy, krzyczećczał, krzyczećczeli {{/stl_8}}– krzyknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, krzyczećnę, krzyczećnie, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mówić, wołać bardzo głośno, podniesionym głosem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzieci krzyczą na podwórku. Krzyczeć wniebogłosy. Krzyczeć z bólu, z przerażenia. Krzyknąć ze strachu. Krzyczeć do tłumu. Krzyczeć na cały głos, na całe gardło. Krzyknął nieludzkim głosem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych ptakach: wydawać krzykliwy głos': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzikie gęsi, łabędzie krzyczą. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o małym dziecku: płakać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niemowlę krzyczało w łóżeczku. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}krzyczeć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa {{/stl_8}}– nakrzyczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIa (na kogoś) {{/stl_8}}{{stl_7}}'mówiąc podniesionym głosem, strofować kogoś, wymyślać mu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mama krzyczała na syna. A nie będziesz na mnie krzyczeć? Ojciec na mnie nakrzyczał. Nauczycielka nakrzyczała na ucznia za nieposłuszeństwo. {{/stl_10}}